مدیریت هیجان در ارتباطات

مدیریت هیجان در ارتباطات

ترسیم دایره ارتباطات

آنچه باعث شکوفایی مغز ما می گردد ، ارتباطات اجتماعی است.
روابط اولیه ما پله پله مغز مارا شکل می دهند.
ساختار فیزیکی بدن و مغز ما کاملا اجتماعی است.
مغز ما دارای میلیاردها سلول است که عناصر تشکیل دهنده آن بدون وقفه با یکدیگر در حال گفت و گو هستند.
مثل همسایگانی که از میان حصار و نرده های یک مجتمع مسکونی با یکدیگر صحبت می کنند.
یک نورون مغزی در تنهایی می میرد و اگر فعالیت آن محدود گردد پلاسیده می شود.
طبیعت ما را برای ارتباط طراحی کرده اند.

اولین ارتباط ما در دنیا با مادر هنگام تولد است .
نوزاد برای اولین بار با آغوش مادر طعم رابطه را می چشد.
همزمان با شیردهی اولیه هورمون اوکسی توسین ترشح می شود.
بعد از آن این الگو ادامه پیدا می کند و با هر بار آغوش ، لمس و یا نوازش این هورمون ترشح می شود و ماحصل ترشح این هورمون آرامش است.
اوکسی توسین به هورمون عشق ، نوازش و در تعاریف جدید به رهبر شیمیایی ارتباط اجتماعی معروف است.
این هورمون در آزمایشات جدید با مجاورت فیزیکی کسی که دوستش داریم و یا حتی در موردش فکر می کنیم نیز ترشح می شود.

پس مهمترین کارکرد ارتباط ایجاد آرامش است.

ارتباط ایمن تر به احساس امنیت بیشتر در درون فرد منجر می شود و بالعکس.
روابط ایمن به ما یاد می دهد که چگونه هیجانات خود را مدیریت کنیم ، با آن ها کار کنیم و از آنها استفاده کنیم.
توانایی مدیریت هیجان نیز به ما کمک می کند تا با دیگران سازگار شویم و ارتباط بهتری برقرار کنیم.
همچنین رابطه ایمن منجر به تقویت هوش هیجانی در انسان می گردد.

اما مشکل کجاست که ما نمی توانیم با دیگران ارتباط درست برقرار کنیم و یا اینکه در نحوه برقراری ارتباط با یکدیگر تفاوت داریم؟؟؟